خرمشهر را خدا آزاد کرد نه کدخدا...!

خرمشهر را خدا آزاد کرد نه کدخدا...!
 رئیس‌جمهور در کنگره ملی تجلیل از ایثارگران گفت ما خرمشهرهای جدید را آزاد خواهیم کرد.
روحانی در سالگرد آزادسازی خرمشهر اظهار داشت: ما می‌خواهیم به دنیا بگوییم که هر وقت در این کشور سوم ‌خرداد پیش بیاید و هر وقت که بخشی از سرزمین ما به ناروا به دست دشمنان تصرف شود، اراده ملی ما، آزاد کردن خرمشهر جدید است.
وی افزود: ما امروز با دیپلماسی می‌خواهیم سرزمین‌های‌مان را آزاد کنیم. امروز خرمشهر نفت ما اشغال شده، عفلقیان آمده‌اند و نمی‌گذارند ما نفتی که از آن مردم است بفروشیم تا زندگی مردم اداره شود، جلویش را گرفته‌اند. سرزمین نفت ما توسط 5+1، شورای امنیت، قدرت‌ها و ابرقدرت‌ها اشغال شده، ما باید خرمشهر نفت‌مان را آزاد کنیم. بانک‌ها و روابط بانکی ما با دنیا در سراسر جهان توسط عفلقیان جدید اشغال  شده است. ما باید تمامی سرزمین‌های تصرف شده اقتصادی و تجاری‌مان را در سراسر جهان که به ناروا اشغال شده به عنوان خرمشهر جدید و خونین‌شهر جدید از دست دشمن آزاد کنیم. سوم خرداد یک حادثه‌ نیست بلکه یک حماسه و پروسه‌ای است که ادامه خواهد یافت تا همه خرمشهرهای سرزمین اقتصادی، تجاری، بانکی، بیمه‌ای، اجتماعی، سیاسی، سیاست خارجی، فرهنگی، علمی و همه و همه آزاد شود، آن وقت است که باید برای رهایی سرزمین‌مان  از دست اشغالگران جشن سراسری سوم خرداد بگیریم و این روز دیر نیست.
یادآور می‌شود حضرت امام خمینی(ره) در فتح الفتوح آزادی خرمشهر فرمودند «خرمشهر را خدا آزاد کرد» و این در حالی است که امروز در برخی تحلیل‌ها، کدخدا در کنار خدا موضوعیت پیدا کرده است. اگر فاتحان خرمشهر آمریکا را شیطان بزرگ می‌دانستند و با ایمان به خدا و انزجار از طاغوت، شیطان ‌بزرگ را در چهارگوشه منطقه به هزیمت کشاندند، آقای روحانی در سال پیش مدعی بود بستن با کدخدا (آمریکا) راحت‌تر است و اوباما را مودب یافتم! فاتحان خرمشهر به تعبیر آقای روحانی مقابل «عفلقیان» صدامی که پشتگرم به آمریکا بود ایستادند اما در همین دو سال اخیر، از نرمش و سایش با آمریکا به عنوان «شکستن تابو» و «فتح‌الفتوح» یاد شد! منطق فاتحان خرمشهر، صلابت و قاطعیت و حمله به دشمن بود و نه منطق التماس و کرنش، آنها دشمن را خبیث می‌دانستند و می‌دانند و نه معتدل و میانه‌رو و اهل تعامل و تفاهم که می‌توان حتی فراتر از هسته‌ای با آنان توافق کرد! فاتحان خرمشهر معطل نماندند و نگاه نکردند تا کی دشمن رحمش بیاید و خرمشهر اشغال شده را بازپس بدهد. آیا امروز رفتار برخی مسئولان دولتی در حوزه‌های اقتصادی و فرهنگی کمترین شباهتی به آن منطق خدایی دارد؟! و بالاخره می‌توان پرسید آیا آمریکا و جبهه استکبار، تعدی‌کنندگان و اشغالگران خرمشهرهای اقتصادی و فرهنگی هستند که باید با آنها جنگید یا رژیم‌های خوش‌باطنی که باید خطوط قرمز را زیر پا گذاشت و با آنها دوستی کرد یا احیانا باج داد؟