چرا عملیات الانبار کُند پیش می رود؟
چرا عملیات الانبار کُند پیش می رود؟
پایگاه بصیرت،پس از آزادسازی مناطق مهم در کشور عراق همچون آمرلی،جرف الصخر و تکریت که با همکاری مشترک ارتش و نیروهای مردمی صورت گرفته بود، در حال حاضر عملیات آزادسازی الانبار با کندی پیش می رود و عملاً می توان اذعان نمود که هیچ‌گونه پیشرفتی در زمینه نظامی و میدانی در این استان صورت نگرفته است. در بحث چرایی این امر می توان دلایل زیر را مطرح کرد:
1- سهم خواهی عشایر استان الانبار:
عشایر این استان برخلاف عشایر استان صلاح الدین که همکاری‌های زیادی با
نیروهای ارتش و مردمی داشتند، سعی دارند که بدون کمک ارتش و با اتکا به خود
استان الانبار را آزاد کنند. درحالی که عشایر در ابتدای ظهور داعش در این
استان با آنها همراه شدند و از برخورد ارتش با این گروه تروریستی جلوگیری
کردند و باعث گسترش داعش به سایر نقاط عراق شدند.
2-توجه به آمریکا: متأسفانه دولت عراق برای مبارزه با داعش در استان الانبار چشم به کمک های آمریکا دوخته اند و حیدر العبادی در سفر اخیر خود به واشنگتن هدف سفرش را خرید و کمک تسلیحاتی از آمریکا اعلام نمود. درحالی که تاریخ به خوبی گواه می دهد که آمریکا در صورتی به یک مسئله ورود پیدا می کند که آن امر برای او منفعت داشته باشد و به دنبال یک بازی برد - باخت است. از سوی دیگر آمریکا نمی خواهد که داعش در عراق بیش از وضع موجود تضعیف شود و این امر بدین دلیل است که در صورت تضعیف داعش، منافع آمریکا در عراق همچون حضور نظامی که به بهانه مبارزه با تروریسم در این کشور وجود دارد به مخاطره خواهد افتاد.
3- عدم جدیت دولت در ا��تفاده از نیروهای مردمی: در عملیات تکریت حضور نیرو های مردمی عامل اصلی آزاد سازی استان صلاح الدین بود اما در عملیات الانبار، دولت عراق نیرو های مردمی را به حاشیه برد و این امر ناشی از جوسازی برخی کشورهای منطقه مبنی بر این که در این عملیات نیروهای شیعی دست به قتل عام مردم سنی تکریت زده اند، دولت را در تنگنا قرار دادند. با وجود این فشارها استفاده مجدد از نیروهای مردمی در استان های سنی نشین تا حدودی مشکل شده و به همین دلیل دولت با تکیه به ارتش و نیروهای مردمی قبایل الانبار سعی در آزاد سازی این استان دارد.
4- مختصات جغرافیایی: داعش مختصات جغرافیایی بین سوریه و عراق را در الانبار از بین برده و یک خط امدادی از رقه و دیر الزور درسوریه به سمت الانبار ایجاد کرده است.
در مجموع می توان گفت؛ دولت عراق و عشایر این استان با تکیه بر خود و جلوگیری از ورود نیروهای مردمی به عملیات مزبور نه تنها نتوانستند اوضاع میدانی را در این استان بهبود ببخشند، بلکه حتی در برخی اخبار نیز مشاهده می شود که الرمادی مرکز این استان نیز سقوط کرده است. بر پایه این شکست‌ها و عدم پیشروی در عملیات‌های میدانی، عشایر و ارتش عراق با دعوت از نیروهای مردمی می خواهند گره کار توسط آن ها باز شود و شاید تنها عامل مقابله با گروه تروریستی داعش را در مشارکت نیروهای مردمی در این عملیات بدانند.
